Lots of excitement: bears & rafting!
Blijf op de hoogte en volg Joost en Ilona
24 Juni 2014 | Canada, Jasper Park Lodge
20 juni
Na het laatste ontbijt bij Jenny in Vancouver was het tijd onze 'campinggear' aan te schaffen, om onderweg een lekker koel drankje en broodje te kunnen eten. Vervolgens ging de reis naar Kamloops, een leuk stadje op weg naar de bergen. We kwamen hier eind van de middag aan en waren te gast bij Roger & Nora, die ons allerhartelijkst ontvingen. 's Avonds lekker sushi gegeten. Jammer genoeg bleven we hier maar een nacht, want het ontbijt de volgende dag met zelfgebakken 'blueberry pancakes' was heerlijk. Ondertussen gekletst met het onze gastheer en -vrouw. We kregen tips voor bezienswaardigheden en natuurlijk kwam het WK weer ter sprake. Roger is Engelsman en voor hem was het WK klaar, nu Engeland eruit lag.
Arnhem kenden ze trouwens ook, van een trip over de Rijn :-)
De reis ging verder naar onze cottage in Wells Gray National Park in Clearwater. Een reis van ongeveer 2,5 uur. Met wat tussenstops bij een koffietent (de koffie is hier bijna overal filterkoffie en niet echt lekker :-() en enkele watervallen in Wells Gray NP (het stikt er van, bijna 200!) reden we hoe langer hoe verder van de bewoonde wereld en kwamen uiteindelijk aan bij onze cottage. Het huisje uit 1930 hoort bij een B&B van het Belgische echtpaar Kurt & Tanja. Het huisje heeft geen internet en geen TV, dus we gingen 'back in time'. Bij de ontvangst gaf Kurt aan dat er die middag nog een zwarte beer gezien was rond ons huisje, je zag de drol nog liggen. Spannend idee dat er beren kunnen opduiken. We mochten niets van etenswaren in de auto laten liggen, beren hebben een sterk ontwikkeld reukorgaan. Ik zat die eerste namiddag niet heel rustig op het terras, toch telkens om me heen kijken of ik ergens een berenhoofd zag of struikgewas zag bewegen. En ja hoor, we werden direct beloond: er liepen een beer in het grasland voor de B&B. De gasten daar konden het veilig vanaf het balkon bekijken. Wij op een veilig afstandje toekijken en foto's maken en en elke keer als het leek alsof de beer onze kant op kwam, snel naar binnen en de deur op slot (want beren zijn best slim :-) Gelukkig kwam hij ons geen bezoekje brengen.
De volgende ochtend gingen we verder het park in en bezochten we onder andere twee immense watervallen: Dawson Falls en Helmcken Falls. Machtig om te zien, zoveel water, zoveel kracht. Na een lekkere lunch op een terrasje met uitzicht op een groot meer (er zijn amper faciliteiten in het park, iedereen brengt alles zelf mee in de soms immens grote campers) was het tijd voor een 'hike' rond (een deel van) het meer, door het bos. Omdat je weet dat er overal beren leven, was ook dit best spannend. Je wordt geadviseerd altijd met z'n tweeen te gaan en steeds geluid te maken en te zingen. Dat houdt beren op afstand. Anders kan hij van je schrikken en kan het niet zo fijn aflopen. We hebben dus veel onzin uitgekraamd en een geheel eigen repertoire gecomponeerd. Gelukkig geen beer gezien maar wel ineens een hert. Dat veranderde toen we bij onze cottage aankwamen: we zagen allereerst verse berenpoep liggen. Oeps.... er was dus een beer in de buurt (geweest). Toen zagen we in het veld voor de B&B twee beren zitten. Iets later hoorde Joost geluiden en zag struikgewas bewegen en toen zat er een ca. 30 meter voor onze veranda. Camera paraat en maar foto's schieten totdat de beer in het bos verdween. Alsof dat nog niet genoeg was, doken er ineens vier beren op voor de B&B. Fascinerend om te zien. Ze lijken van een afstandje zo aaibaar. Er ging er zelf een op zijn achterpoten staan.
En toen ineens zag ik door het keukenraam een beer om het hoekje van ons huisje kijken... schrikken en direct de deur op slot. Van dat geluid schrok hij kennelijk en waggelde langzaam langs de veranda en verdween in het bos. Zo zeg, dat waren nog eens beren. We hebben wel waar voor ons geld gekregen! :-)
Wat een supermooie plek, midden in de natuur. Alleen jammer van de zwermen mosquito's die je lekprikken, dus geen lange zwoele zomeravonden op het terras. En dan schijnen er dit jaar nog maar relatief weinig van die bloeddorstige beestjes te zijn....
Het is boeiend en vooral leuk om de verhalen te horen van de mensen waar je verblijft of die je ontmoet op je reis. Neem nou Kurt & Tanja en hun zoon Sidney. 7 maanden geleden vanuit Belgie geemigreerd naar Canada en deze goedlopende B&B overgenomen van de eigenaren die zijn verhuisd naar Clearwater. In Belgie hadden ze een bedrijf in tropische vissen of zoiets.
En nu een B&B op een erg afgelegen plek in de bossen, waar ze 6 maandenlang voor toeristen zorgen en genoeg moeten verdienen om er de andere 6 maanden van te kunnen leven. In de winter ligt er maandenlang veel sneeuw en komen er geen toeristen, afgezien van een enkele 'snowwalker'. Supermooie plek voor een paar dagen, maar ik moet er toch niet aan denken hier te wonen, brrrr.....
23 juni
Vanochtend vroeg de boel ingepakt en op weg naar Clearwater voor ons Whitewater Rafting Adventure op Clearwater River (Clearwater River is called The Mighty River, it is the culmination of an incredible concentration of waterfalls and rapids (stroomversnellingen) and probably the greatest in British Columbia). We wilden iets sportiefs en avontuurlijks doen, nou... dat hebben we gekregen!!!!
Met een groep van 9 toeristen, 3 gidsen en 3 boten vertrokken we met een busje naar het startpunt ergens aan Clearwater River. Daar kregen we onze 'wetsuit, lifejacket' & helmet' aan en gingen we aan boord van een grote blauwe raft. We kregen uitleg over de 'orders van the guide' en wat te doen als we overboord zouden raken of erger nog, als de boot zou omslaan (flippen). We moesten oefenen door onszelf in het water te laten vallen en je door een ander weer aan boord te laten hijsen. Al best spannend, want dat oefen je niet zonder reden, toch? En we zaten nu nog gewoon in rustig water.... Toen legden we ergens aan en volgde eerst een hike naar Moul Falls. Ik dacht nog: 'Goh, alweer een waterval, heb er al best veel gezien'. Maar toen moesten we dus achterlangs onder de waterval doorlopen.... helemaal doorweekt van alle het spuitwater, maar wauw... dat was echt gaaf en wat een oorverdovend lawaai! Na de wandeling terug begon het echte avontuur: we zouden 14 km afleggen met de zwaarste 'rapids' als eerste, dan een lang rustig stuk en dan nog iets minder zware 'rapids'. Het begon goed, de eerste stroomversnelling ging prima, wel eng, maar we kwamen er goed doorheen. En bij de tweede ging het mis: the boat flipped, oftewel, we sloegen om door een te hoge golf en iedereen viel het water in.... onder water, geen adem, eerst half onder de boot, maar gelukkig kon ik er snel onder vandaan. Ik zag Joost, die snel zorgde dat ik de boot vastpakte, om te voorkomen dat ik weg zou drijven. En toen een volgende hoge golf en vooral niet de boot loslaten. Een meisje kwam onder de boot terecht. Gelukkig was ons al verteld dat daar voldoende lucht is, en je dus niet in paniek hoeft te raken. Intussen probeerden de guides te zorgen dat we rustig bleven en trokken ons aan boord van een van de drie boten. We gingen in een iets rustiger stuk aan land en iedereen kon even bijkomen van de schrik. Ik stond echt te trillen en had het wel ff gehad en eigenlijk helemaal geen zin om de rest van de tocht nog te doen, maar ja... je bent midden in de natuur en kunt er niet zomaar mee ophouden! We wisten dat het tweede deel minder heftig zou worden, dus gingen we door, maar wel minder relaxed... Terug in Clearwater bleek iedereen van de het outdoorbedrijf al op de hoogte te zijn van onze spectaculaire flip. Dit schijnt maar 2-3x per jaar voor te komen... hebben wij weer :-). Met een blauw oog van Joost als beloning en een blauwe enkel voor mezelf, kunnen we nu achteraf zeggen dat het een geweldige ervaring was!
Na een warme douche en een snelle lunch door naar Jasper, onze volgende bestemming, in the Rockies! Mooie rit met spectaculaire vergezichten op deze machtige bergen.
We blijven in een luxe loft van een B&B, in een leuk levendig stadje. Heerlijk na de twee nachten in de afgelegen cottage tussen de beren en muggen. Lekker Italiaans gegeten en morgen de omgeving van Jasper maar eens verkennen....
Na het laatste ontbijt bij Jenny in Vancouver was het tijd onze 'campinggear' aan te schaffen, om onderweg een lekker koel drankje en broodje te kunnen eten. Vervolgens ging de reis naar Kamloops, een leuk stadje op weg naar de bergen. We kwamen hier eind van de middag aan en waren te gast bij Roger & Nora, die ons allerhartelijkst ontvingen. 's Avonds lekker sushi gegeten. Jammer genoeg bleven we hier maar een nacht, want het ontbijt de volgende dag met zelfgebakken 'blueberry pancakes' was heerlijk. Ondertussen gekletst met het onze gastheer en -vrouw. We kregen tips voor bezienswaardigheden en natuurlijk kwam het WK weer ter sprake. Roger is Engelsman en voor hem was het WK klaar, nu Engeland eruit lag.
Arnhem kenden ze trouwens ook, van een trip over de Rijn :-)
De reis ging verder naar onze cottage in Wells Gray National Park in Clearwater. Een reis van ongeveer 2,5 uur. Met wat tussenstops bij een koffietent (de koffie is hier bijna overal filterkoffie en niet echt lekker :-() en enkele watervallen in Wells Gray NP (het stikt er van, bijna 200!) reden we hoe langer hoe verder van de bewoonde wereld en kwamen uiteindelijk aan bij onze cottage. Het huisje uit 1930 hoort bij een B&B van het Belgische echtpaar Kurt & Tanja. Het huisje heeft geen internet en geen TV, dus we gingen 'back in time'. Bij de ontvangst gaf Kurt aan dat er die middag nog een zwarte beer gezien was rond ons huisje, je zag de drol nog liggen. Spannend idee dat er beren kunnen opduiken. We mochten niets van etenswaren in de auto laten liggen, beren hebben een sterk ontwikkeld reukorgaan. Ik zat die eerste namiddag niet heel rustig op het terras, toch telkens om me heen kijken of ik ergens een berenhoofd zag of struikgewas zag bewegen. En ja hoor, we werden direct beloond: er liepen een beer in het grasland voor de B&B. De gasten daar konden het veilig vanaf het balkon bekijken. Wij op een veilig afstandje toekijken en foto's maken en en elke keer als het leek alsof de beer onze kant op kwam, snel naar binnen en de deur op slot (want beren zijn best slim :-) Gelukkig kwam hij ons geen bezoekje brengen.
De volgende ochtend gingen we verder het park in en bezochten we onder andere twee immense watervallen: Dawson Falls en Helmcken Falls. Machtig om te zien, zoveel water, zoveel kracht. Na een lekkere lunch op een terrasje met uitzicht op een groot meer (er zijn amper faciliteiten in het park, iedereen brengt alles zelf mee in de soms immens grote campers) was het tijd voor een 'hike' rond (een deel van) het meer, door het bos. Omdat je weet dat er overal beren leven, was ook dit best spannend. Je wordt geadviseerd altijd met z'n tweeen te gaan en steeds geluid te maken en te zingen. Dat houdt beren op afstand. Anders kan hij van je schrikken en kan het niet zo fijn aflopen. We hebben dus veel onzin uitgekraamd en een geheel eigen repertoire gecomponeerd. Gelukkig geen beer gezien maar wel ineens een hert. Dat veranderde toen we bij onze cottage aankwamen: we zagen allereerst verse berenpoep liggen. Oeps.... er was dus een beer in de buurt (geweest). Toen zagen we in het veld voor de B&B twee beren zitten. Iets later hoorde Joost geluiden en zag struikgewas bewegen en toen zat er een ca. 30 meter voor onze veranda. Camera paraat en maar foto's schieten totdat de beer in het bos verdween. Alsof dat nog niet genoeg was, doken er ineens vier beren op voor de B&B. Fascinerend om te zien. Ze lijken van een afstandje zo aaibaar. Er ging er zelf een op zijn achterpoten staan.
En toen ineens zag ik door het keukenraam een beer om het hoekje van ons huisje kijken... schrikken en direct de deur op slot. Van dat geluid schrok hij kennelijk en waggelde langzaam langs de veranda en verdween in het bos. Zo zeg, dat waren nog eens beren. We hebben wel waar voor ons geld gekregen! :-)
Wat een supermooie plek, midden in de natuur. Alleen jammer van de zwermen mosquito's die je lekprikken, dus geen lange zwoele zomeravonden op het terras. En dan schijnen er dit jaar nog maar relatief weinig van die bloeddorstige beestjes te zijn....
Het is boeiend en vooral leuk om de verhalen te horen van de mensen waar je verblijft of die je ontmoet op je reis. Neem nou Kurt & Tanja en hun zoon Sidney. 7 maanden geleden vanuit Belgie geemigreerd naar Canada en deze goedlopende B&B overgenomen van de eigenaren die zijn verhuisd naar Clearwater. In Belgie hadden ze een bedrijf in tropische vissen of zoiets.
En nu een B&B op een erg afgelegen plek in de bossen, waar ze 6 maandenlang voor toeristen zorgen en genoeg moeten verdienen om er de andere 6 maanden van te kunnen leven. In de winter ligt er maandenlang veel sneeuw en komen er geen toeristen, afgezien van een enkele 'snowwalker'. Supermooie plek voor een paar dagen, maar ik moet er toch niet aan denken hier te wonen, brrrr.....
23 juni
Vanochtend vroeg de boel ingepakt en op weg naar Clearwater voor ons Whitewater Rafting Adventure op Clearwater River (Clearwater River is called The Mighty River, it is the culmination of an incredible concentration of waterfalls and rapids (stroomversnellingen) and probably the greatest in British Columbia). We wilden iets sportiefs en avontuurlijks doen, nou... dat hebben we gekregen!!!!
Met een groep van 9 toeristen, 3 gidsen en 3 boten vertrokken we met een busje naar het startpunt ergens aan Clearwater River. Daar kregen we onze 'wetsuit, lifejacket' & helmet' aan en gingen we aan boord van een grote blauwe raft. We kregen uitleg over de 'orders van the guide' en wat te doen als we overboord zouden raken of erger nog, als de boot zou omslaan (flippen). We moesten oefenen door onszelf in het water te laten vallen en je door een ander weer aan boord te laten hijsen. Al best spannend, want dat oefen je niet zonder reden, toch? En we zaten nu nog gewoon in rustig water.... Toen legden we ergens aan en volgde eerst een hike naar Moul Falls. Ik dacht nog: 'Goh, alweer een waterval, heb er al best veel gezien'. Maar toen moesten we dus achterlangs onder de waterval doorlopen.... helemaal doorweekt van alle het spuitwater, maar wauw... dat was echt gaaf en wat een oorverdovend lawaai! Na de wandeling terug begon het echte avontuur: we zouden 14 km afleggen met de zwaarste 'rapids' als eerste, dan een lang rustig stuk en dan nog iets minder zware 'rapids'. Het begon goed, de eerste stroomversnelling ging prima, wel eng, maar we kwamen er goed doorheen. En bij de tweede ging het mis: the boat flipped, oftewel, we sloegen om door een te hoge golf en iedereen viel het water in.... onder water, geen adem, eerst half onder de boot, maar gelukkig kon ik er snel onder vandaan. Ik zag Joost, die snel zorgde dat ik de boot vastpakte, om te voorkomen dat ik weg zou drijven. En toen een volgende hoge golf en vooral niet de boot loslaten. Een meisje kwam onder de boot terecht. Gelukkig was ons al verteld dat daar voldoende lucht is, en je dus niet in paniek hoeft te raken. Intussen probeerden de guides te zorgen dat we rustig bleven en trokken ons aan boord van een van de drie boten. We gingen in een iets rustiger stuk aan land en iedereen kon even bijkomen van de schrik. Ik stond echt te trillen en had het wel ff gehad en eigenlijk helemaal geen zin om de rest van de tocht nog te doen, maar ja... je bent midden in de natuur en kunt er niet zomaar mee ophouden! We wisten dat het tweede deel minder heftig zou worden, dus gingen we door, maar wel minder relaxed... Terug in Clearwater bleek iedereen van de het outdoorbedrijf al op de hoogte te zijn van onze spectaculaire flip. Dit schijnt maar 2-3x per jaar voor te komen... hebben wij weer :-). Met een blauw oog van Joost als beloning en een blauwe enkel voor mezelf, kunnen we nu achteraf zeggen dat het een geweldige ervaring was!
Na een warme douche en een snelle lunch door naar Jasper, onze volgende bestemming, in the Rockies! Mooie rit met spectaculaire vergezichten op deze machtige bergen.
We blijven in een luxe loft van een B&B, in een leuk levendig stadje. Heerlijk na de twee nachten in de afgelegen cottage tussen de beren en muggen. Lekker Italiaans gegeten en morgen de omgeving van Jasper maar eens verkennen....
-
24 Juni 2014 - 10:12
Joke:
Wat een spannende verhalen en geweldige belevenissen! En weer prachtig opgeschreven! Het lijkt me goed om het nu even rustig aan te doen tot de volgende ...? Liefs -
24 Juni 2014 - 13:28
Gonnie-Rouwhorst-Eliesen:
Wat een mooi reisverslag. We genieten ervan .G en B. R. -
24 Juni 2014 - 15:09
Annemiek:
Wat een spanning en sensatie!! Wow! -
24 Juni 2014 - 18:08
Ingrid:
Wat een avonturen! Gaaf die beren, maar ook eng en ook dat raft avontuur. Jullie verleggen wel jullie grenzen, leuk. Geniet ervan! groetjes de buurtjes -
24 Juni 2014 - 18:45
Erik, Wendy, Anouk En Demi:
Het lijkt net een spannend boek......aan de foto's te zien een super omgeving! Heel veel plezier nog. -
24 Juni 2014 - 19:36
Frank En Petra:
Hallo Joost en Ilona,
Gaaf en leuk om te lezen! Gelijk al een berenavontuur, wij hopen ze wel te zien, maar ben er ook wel n beetje bang voor! Goed plan zo'n reisverhalen voor thuisblijvers. We zijn even benieuwd hoe jullie dit in de praktijk doen? Laptop of I-pad bij je en dan via WiFi?? We horen t graag. Nog veel plezier en we kijken uit naar t volgende verhaal... -
25 Juni 2014 - 08:54
Natascha:
Wat een avontuur! Nu al...heerlijk om een beetje met jullie mee te genieten. Liefs Tas -
25 Juni 2014 - 21:56
De Boomkampjes:
Wauw....wat super spannend om te lezen zeg...!! Iloon..ik zie het beeld al voor me..dat je weer verder moest met raften:) haha..jaaah..dan is er geen weg meer terug...
We kijken al weer uit naar jullie volgende avonturen! Wel voorzichtig doen hoor! -
25 Juni 2014 - 22:29
Tom En Senta:
Hey Joost en Ilona!
Wat een geweldig avontuur zeg! Zijn benieuwd wat jullie nog meer
gaan beleven. Have fun! -
26 Juni 2014 - 21:53
Mark:
Geweldig verslag! Ik kan jullie een rustig zeiltochtje op de moezel aanbieden, met een beetje geluk zien we dan nog een paar zwanen ;-)
Ben beniewd naar de volgende avonturen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
